Jeśli mielibyśmy zastanowić się nad główną wadą najpopularniejszych kryptowalut w postaci bitcoina, czy ethereum, to z pewnością byłaby to kwestia zbyt dużej niestabilności rynkowej. Ta odnosi się do niepokojów użytkowników dotyczących zmian w wartości danego aktywa. Im większe, tym większe prawdopodobieństwo wystąpienia gwałtownych zwrotów cenowych. Rozwiązaniem tego problemu i swoistą luką między walutami cyfrowymi a fiducjarnymi jest stablecoin. Czym jest i w jaki sposób funkcjonuje we współczesnym rynku finansowym?

Stablecoin – co to?

Stablecoin jest kryptowalutą o wartości ściśle skorelowanej z ceną tradycyjnego aktywa (chociażby dolara amerykańskiego). Stworzony został jako remedium na wspomniane dynamicznie zmieniające się ceny kryptowalut, które z uwagi na swoją niestabilność zdają się tracić na znaczeniu jako formy płatności. Stablecoiny stanowią przy tym istotny element systemów i aplikacji DeFi (Zdecentralizowane finanse) umożliwiających przeprowadzenie transakcji finansowych bez udziału pośrednika w osobie brokera, czy instytucji bankowej. Jednocześnie stablecoiny pokroju Tethera (USDT) oraz USD Coin (USDC) charakteryzują się wysoką kapitalizacją rynkową.

Dlaczego tego typu waluty nie dzielą tej samej wartości? Dzieje się tak ponieważ wykorzystują odmienne narzędzia do zabezpieczenia swojej ceny. W zdecydowanej większości “notowania” kryptowaluty są uzależnione od sytuacji rynkowej i liczby osób decydujących się na nich kupno (w nadziei na adekwatny zysk z ich sprzedaży). Natomiast projekt stablecoinów zakłada istnienie jednostki pieniężnej, która ma jedynie minimalnie zmieniać swoją wartość. Dla przykładu: jeśli dana osoba pierwszym tygodniu wyda stablecoina powiązanego z dolarem amerykańskim, a w drugim postanowi sprawdzić jego wartość na giełdzie kryptowalut, to prawdopodobieństwo straty będzie znikome.

W jaki sposób funkcjonuje stablecoin?

Aktywa mające wpływ na funkcjonowanie stablecoinów to waluty fiducjarne (czyli tzw. tradycyjne środki płatnicze), pozostałe kryptowaluty, metale szlachetne oraz funkcje algorytmiczne. Te mogą zarówno wspierać ich rozwój, jak i oddziaływać na poziom ryzyka związany z zakupem konkretnego stablecoina. Aktywo powiązane z rzeczywistym dobrem jest stabilne, gdyż jest zintegrowane ze scentralizowanym system finansowym, na przykład bankiem centralnym. Jego pozycja pozwala na kontrolowanie cen w przypadku zmiennej wyceny.

W momencie, w którym stablecoin nie jest połączony ze scentralizowanym systemem finansowym, to zwiększa się ryzyko występowania zbyt dynamicznych zmian cenowych. Wszystko sprowadza się do braku organu regulującego, który kontroluje powiązania danego stablecoina.

Jakie rodzaje stablecoinów występują na rynku?

Stablecoin ze wsparciem waluty fiducjarnej określany jest mianem IOU (ang. I owe you). W jego przypadku użytkownik wykorzystuje posiadanego fiata do nabycia stablecoinów. Te później mogą zostać wymienione na oryginalną walutę. Ich największą zaletą są niskie wahania cenowe.

Stablecoin wspierany przez waluty cyfrowe (Crypto-backed stablecoin) nie jest aktywem tak stabilnym, jak IOU, lecz w dalszym ciągu, dzięki zabezpieczeniom kryptowalutowym jest chroniony przed niestabilnościami rynkowymi. Do tej kategorii należy dai, funkcjonujący na blockchainie Ethereum i ściśle powiązany z amerykańskim dolarem.

Stablecoin oparty na towarach (Commodity-backed stablecoin) można traktować jako swoistą reprezentację poszczególnych towarów, których wartość jest podtrzymywana przez zabezpieczone rezerwy (utrzymywane przez jednostkę centralną). Mowa tu o takich aktywach fizycznych, jak metale szlachetne, nieruchomości, czy ropa. Za najczęściej zabezpieczany towar uchodzi złoto, niemniej należy mieć na uwadze, że te towary w dalszym ciągu podatne są na obniżki cen. 

Algorytmiczny stablecoin (Algorythmic stablecoin) jest o tyle ciekawym przypadkiem wśród pozostałych, ponieważ nie jest wspierany przez żadne aktywo. Z tego właśnie powodu traktowany jest przez społeczność krypto jako ten najtrudniejszy do zdefiniowania. Stosowany przez stablecoin algorytm pozwala na zabezpieczenie aktywa przed dużymi wahaniami wartości. Załóżmy, że cena pojedynczego algorytmicznego stablecoina (takiego jak AMPL) wynosi 1 dolar amerykański. Jeśli jego wartość wzrośnie, to zadaniem algorytmu będzie automatyczne uwolnienie kolejnych tokenów na sprzedaż w celu wyrównania ceny. Gdy dojdzie do jej spadku, pula do nabycia zmniejszy się, aby wartość znów osiągnęła poziom 1 dolara. 

Dlaczego stablecoin jest tak popularny?

Popularność stablecoinów najpewniej wynika z prostego faktu: ich konstrukcja jednocześnie pozwala na zachowanie zalet kryptowalut (mobilność, dostępność) i zminimalizowanie wad im towarzyszących (zbyt duża zmienność wartości rynkowej). Wciąż, stablecoin jest zdecentralizowanym aktywem i elementem świata DeFi, co otwiera możliwości w postaci szybszych przelewów pieniężnych, dostępu do usług finansowych z wyłączeniem aplikacji, prywatności finansowej i ograniczenia opłat za usługi przelewowe. 

Należy jednak pamiętać, że stablecoiny mimo wszystko nie mają takiego potencjału inwestycyjnego, co tradycyjne kryptowaluty. Lepiej wykorzystywać je w charakterze cyfrowej gotówki, aniżeli narzędzia do spekulacji.

Można w tym celu wykorzystać np. stablecoina giełdy kryptowalutowej Kanga Exchange, czyli omega złotówkę (oPLN). Jednocześnie użytkownik może stake’ować go na koncie PoS, co doprowadzi do zwiększenia jego wartości!